Buluşma öncesinde üniversiteye giden çadır emekçileri ve
Zehra Kurtay, gün boyu girişin güvenlikçe engellendiğini öğrendi ve buna rağmen
üniversiteye girmeye çalıştı.
Güvenliğin Zehra Kurtay'ı tanımasının ardından çadır
emekçileri ve Zehra Kurtay, üniversiteye alınmadı.
Güvenlikle yürütülen tartışmalar bir sonuç getirmeyince,
üniversite yakınlarındaki bir kahveye gidilmesine karar verildi.
Söyleşi bu kahvede gerçekleşti.
Toplamda 30 kişinin katıldığı söyleşi, söyleşiyi organize
eden grup temsilcisinin sunumuyla başladı.
Zehra Kurtay'ın yaşadığı adaletsizliği anlatan temsilcinin
ardından sözü Zehra Kurtay aldı. Kısaca kendini tanıtan Zehra Kurtay neden
direniş kararı aldığını anlattıktan sonra Nezif Eski de, emperyalizmin merkezi bir
politikası olan iade politikalarına karşı ortak mücadele etmenin zorunluluğunu
anlattı.
İdil Vural, sunum anlamında sözü alan son kişiydi. İdil
Vural da, Berdan Özder'in durumuna değinerek direnişle nasıl karşılık
verdiklerini anlattı.
Anlatım bölümünden sonra sıra neler yapılabilir kısmına
geldi.
Bu bölümde de, ortak yapılacak eylemler planlandı.
Üniversite yönetiminin alarma geçip söyleşiye engel olmak
amacıyla Direniş Çadırı Emekçilerini kampüse almaması, hatta üniversitenin
kepenklerini bile indirmesi ve alarma geçmesi Zehra Kurtay'ın emperyalizmin
gerçek yüzünü gençliğe anlatmasına, direnişin gençlere ulaşmasına engel
olamadı.
Direnişten çok etkilenen gençler, tekrar tekrar Zehra Kurtay
ve çadır emekçilerine sarılıp, defalarca teşekkür ederek salondan ayrıldılar.