.jpeg)
26 Aralık 2025, Cuma günü Paris’in kalbinde taşın ve camın
arasına sıkışmış bir şehirde emeğin çamuruyla yoğrulmuş kerpiç bir ev nefes
alıyor.
Zehra Kurtay 178. gününde Fransa emperyalizminin açtığı
savaşa karşı süresiz açlık grevi ile direniyor. Adalet, bir takvim yaprağı
değil artık, ayakta duran bir irade.
Aynı göğün altında aynı sözün içinden geçerek Nezif Eski
bedenini kelimeye çeviriyor sessizliğe karşı 63. gününde. Açlık, bir yokluk
değil direnişin en çıplak dili.
Bu ev
bir mekân değil,
bu direniş
bir tarih notu değil.
Burada
emek konuşur,
beden hatırlar,
adalet yürür.
Hava buz kesiyor ama kerpiç evimiz ziyaretler ile ısınıyor
gün ilerledikçe.
Her türlü desteğini bizden esirgemeyen Amerikalı komşumuzu ziyarete gelen torunları
gelir gelmez bizi ziyaret etti. Hasret giderdik. Sarıp sarmaladık geleceğimiz
olan çocukları.
Almanya’dan ziyaretçilerimiz var. Elleri dolu geldiler
ihtiyaçlarımızı karşılamak için.
İngiltere’den kerpiç evimize gelmeye devam ediyor emeğini
direnişimize katanlar. Hasret giderdik ve programımıza dahil oldular hemen.
Emekte, umutta, sahiplenmede ortağız.
Bir diğer İngiliz komşumuz annesini getirdi ziyaretimize.
Gelişmeleri anlattık ve neler yapabiliriz sorusunu cevapladık.
Çalışan dostlarımız evine yada işine gitmeden uğruyor
yanımıza. Fransız emekçilerimiz yine yanımızdalar.
Kuyu tiplerine ve hak gasplarına karşı açlığı ile direnen
devrimci tutsak Ayberk Demirdöğen’in direnişinin zafer ile sonuçlandığını
öğrendik ve direnişimizin zaferine kilitlenmemizi pekiştirdik. Direnen kazanır.
Direnmeyen çürür ve yok olur.
Soğuğa karşı değil, unutmaya karşı duruyoruz; yollar uzaktan
değil, dayanışmadan geçiyor bugünde.
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)